تُرْجِي مَن تَشَاءُ مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاءُ وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا
[ای پیامبر] به تأخیر می‌اندازی [نوبت] هر یک از آنها را که بخواهی و نزد خود جای می‌دهی هر کدام را که تمایل داشته باشی، و از آن که فاصله گرفته‌ای، اگر بازپذیری گناهی بر تو نیست، این کار در چشم روشنی [=خوشحالی] آنان و اندوه نخوردن‌شان از [مشاهده و] بذل توجهی که به همگی‌شان می‌کنی مؤثرتر است و خدا می‌داند آنچه را که در دل‌های شماست و خدا دانایی شکیباست.59
59 – آگاهی از سن و سال همسران پیامبر و دلایل متفاوتی که برای ازدواج با هر یک وجود داشته است، روشن می‌سازد که نوع توجهات پیامبر از جهات بشری نمی‌توانسته با همه آنها یکسان بوده باشد، بنابراین تقسیم اوقات و تقدم و تأخر در توجه به آنها به تشخیص و تمایل و برنامه‌های ایشان موکول شده است.