لَّئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلًا

اگر منافقان و بیماردلان و شایعه پراکنان در شهر [از ایجاد مزاحمت برای بانوان] دست بر ندارند، قطعاً تو را علیه آن‌ها برمی‌انگیزیم، آن‌گاه جز اندک مدتی در جوار تو [در این شهر] نپایند.71

71 – این آیه تهدیدی برای تبعید اراذل و اوباش از شهر برای دفع مزاحمت‌های ناموسی آنان است و این تنها موردی است که قرآن کیفر دنیایی در این امور را تلویحاً مطرح ساخته است، آن هم تهدید مردان و نه زنان تحریک کننده. اصولا در قرآن برای بد‌حجابی ، بی‌حجابی، و بیش از آن [مگر زنای علنی با شهادت 4 نفر که تجاوزی آشکار به عفت عمومی است] هیچ مجازات دنیایی مقرر نشده است و همه تعزیرات و تنبیهات فقهی، مصلحت اندیشی‌های بشری فقیهان در ادوار بعدی است.