مَّلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلًا
[مزاحمین نوامیس مردم] مورد لعنت [خدا و مردم- دور از مهر آنها] هستند و هر کجا کمین کنند72 دستگیر و به سختی کشته می‌شوند.
72- «ثقفوا» از ریشه «ثـَقـَفَ» به گفته مرحوم طالقانی [پرتوی از قرآن– ج 1 ص 28] مرادف با وجد تموهم [یافتن آنها] نیست، ثقافت دستیابی و چیره شدن با آزمودگی است که وصف ضمنی فاعل یا مفعول می‌باشد. آنان را هر جا و هر زمان که... موضع و پایگاه گرفته‌اند دستگیر کنید. ثقاف به آهنی گفته می‌شود که شمشیر را با آن تیز می‌کند. گویی منظور این است که اگر آنها قدرت یافتند و مزاحمتشان جدی گشت با آنان برخورد سخت می‌شود.