20- «سَابِغَاتٍ» از ریشه «سَبَغَ» تمام و کمال بودن چیزی را می‌رساند، مثل نعمت‌های ظاهری و باطنی خدا به بندگان «...وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَهً وَبَاطِنَهً...» [لقمان 20 (31:20) ] و کامل و فراگیر بودن زره جنگی در این آیه.

21- «سَّرْدِ» بافتن منسوجات است که وقتی در مورد زره به کار برده می‌شود، دلالت بر منظم و ردیف بودن بافت حلقه‌های آن می‌کند.

22- رعایت تناسب و اندازه حلقه‌های زره در یقه و آستین و سایر قسمت‌ها، صنعتی دقیق است که خدا به داود الهام کرده بود [وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَهَ لَبُوسٍ لَکُمْ]. نکته ظریفی که در این تعلیم وجود دارد، آموزش ابزار دفاعی [زره] به جای ابزار تهاجمی [همچون تیر و نیزه] است. این نکته تأکید دیگری است که جنگ در اسلام فقط در شکل دفاعی آن مشروعیت دارد.

23- مخاطب نیمه اول سوره حضرت سلیمان است، اما مخاطب نیمه دوم، به دلیل افعال «اعملوا» و «تعملون»، جمع است. این جمع ظاهرا ارتش سلیمان می‌باشد که با استفاده از صنعت زره‌سازی اقتدار بیشتری پیدا کرده بود. البته مخاطب همیشگی و عام هم دارد.