30- اشاره به راست و چپ، آن هم به صورت نکره [یَمِینٍ وَشِمَالٍ] مسلماً حائز نکته‌ای است که برای این قلم به درستی روشن نیست. همچنین ذکر دو باغ [به جای بسنده کردن به خرمی کل سرزمین]. شبیه این دو باغ را در آیات 32 به بعد سوره کهف (18:32) می‌بینیم که به ظاهر نمادی است از نسبت دو برابر بودن امکانات بر نیاز و ضرورت انفاق به محرومان. واژه یمین نیز در قرآن علامت برکت و خجستگی و واژه شِمال نماد شومی است.

31- طیبات در اینجا وصفی برای مطبوع طبع آدمی بودن نعمات و دلپذیری آن است. واژه متضاد طیب، خبیث است [آل‌عمران 79 (3:79) ، نساء 2 (4:2) ، مائده 100 (5:100) ، انفال 37 (8:37) ]. کلمه طیب یا طیبات در موارد مختلفی به کار رفته است. از جمله: مال، سرزمین، گفتار، کلام، خوردنی‌ها، خاک، رزق، همسر، فرزند، مسکن، حیات و...