وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ
[در حالی که] او هیچ تسلطی بر آنها نداشت،40 [ما اختیار و حق انتخاب میان دو قطب رحمن و شیطان را به آنان داده بودیم] تا کسی را که به آخرت ایمان دارد، از کسی که درباره آن در شک است، باز شناسیم و پروردگارت بر همه چیز نگهبان است.
40- عدم تسلط ابلیس بر آدمی را علاوه بر این آیه در آیات دیگری از قرآن [ابراهیم 22 (14:22) ، حجر 42 (15:42) ، نحل 99 (16:99) و 100، اسراء 65 (17:65) ، صافات 30 (37:30) ] مورد تأکید قرار داده و خاطر نشان ساخته کار ابلیس فقط «دعوت» است و تسلط او تنها بر کسانی است که به ولایت او پیوسته و به خدا شرک می‌ورزند.