وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَـمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ

و [اما امروز] وقتی آیات روشنگر ما بر آنها خوانده می‌شود، گویند: این [=محمد ص] جز مردی56 که می‌خواهد شما را از آنچه پدرانتان همیشه می‌پرستیدند منصرف کند بیش نیست، و [نیز] گفتند: این [سخنان] جز دروغ57 از خود ساخته‌ای58 بیش نیست، و کسانی که کافر شدند هنگامی که حق بر آنها عرضه شد، گفتند: این جز سِحر آشکاری نیست.

56- قرآن به دفعات این موضوع را مطرح کرده است که مشرکین می‌پنداشتند اگر خدا بخواهد کسی را برای هدایت آنان بفرستد، حتماً باید موجودی غیربشری، یعنی فرشته باشد. در باورهای بی‌پایه آنان، آدمی نمی‌تواند به قرب خدا و مأموریت از جانب او نائل گردد.

57- «افک» بازگرداندن است. بازگردانی واژگونه و منحرفانه، به دروغ نیز افک گفته‌اند چون حقیقت را وارونه جلوه می‌دهد.

58- «افتری» از ریشه «فَرَی»، سخنانی من درآوردی و بی‌پایه و اساس و بافته شده است.