وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ
و [در روز قیامت] میان آنان و آرزوهای‌شان حائلی [=فاصله‌ای] افکنده شود، همانطور که در گذشته با امثال آنان عمل شده [که هیچکدام به آرزوهای خام خود نرسیدند]، به راستی آنها همواره [نسبت به رستاخیز] در شکّی بدبینانه بودند.70
70- گاهی وقت‌ها شک مثبت و سازنده به آدمی دست می‌دهد که ممکن است موجب رشد و تعالی او گردد، این شکی عالمانه و صادقانه است، اما «شَکٍّ مُرِیبٍ» شکی است که از بدبینی و بهانه‌جویی و فرار از حقیقت ناشی می‌گردد.