وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ
و اگر [این قوم] تو را تکذیب می‌کنند، پیشینیان آنها نیز پیامبرانشان را، که نشانه‌های آشکار و نوشته‌های پندآموز و کتاب‌های روشن27 برایشان آورده بودند تکذیب کردند.
27 – سه هدیه پیامبران برای مردم [بینات، زبر و کتاب مبین]، نه سه چیز مختلف، بلکه سه وصف یا سه جلوه از یک حقیقت است؛ بینّات همان دلایل روشنی است که در سخنان آن وجود داشت، زُبُر [جمع زبور] را پندهای حکمت‌آمیز اخلاقی و عقلانی شمرده‌اند و کتاب، به احکام و مقررات اطلاق می‌شود. و گرنه در روزگار انبیاء پیشین، کتاب به معنای امروز [اوراقی میان دو جلد] وجود نداشته است. آنها هم شریعت آوردند، هم اخلاق و هم احکام [فردی و اجتماعی]. آیه 184 سوره آل‌عمران (3:184) نیز این سه وصف را در کنار هم تکرار کرده است.