لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ
تا خدا پاداششان تمام و کمال دهد و از فضل خویش بر آنان بیفزاید که او آمرزنده‌ای بارور کننده [عمل آن‌ها] است.36
36- مى‌گویند شکر نعمت، نعمتت افزون کند. معنای ریشه‌اى شکر، نوعی فزونی و زیادت است. در زبان عربی، چشمه پر آب، گاو پر شیر و آسمان پر باران را با همین واژه وصف می‌کنند. شاکر و شکور بودن خدا، افزایش دادن محصول عمل نیک بندگان و بارور کردن آن است.