هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا
اوست آن که شما را در زمین جانشین [نسل‌های پیشین] کرد، پس هر که کفر ورزد، کفرش به زیان خودش است و کفر کافران نزد پروردگارشان جز خشم نمی‌افزاید49 و کافران را کفرشان جز زیان نمی‌افزاید.50
49- «مَقْتًا» بغض شدید نسبت به کسی است که مرتکب کار زشت گردیده. نگاه کنید به: نساء 22 (4:22) ، صف 3 (61:3) و غافر 10 (40:10) .
50 – در همین یک آیه شش بار مشتقات «کفر» تکرار شده که به نظر می‌رسد چنین تمرکزی در قرآن بی‌نظیر باشد.