قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ
[منکران] گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ایم12 [=قدم‌تان را شوم می‌شماریم]. اگر [از این ادعا] دست بر ندارید، سنگسارتان می‌کنیم و حتماً عذاب دردناکی از ما به شما خواهد رسید.
12 – «تطیُّر» در باب تفعل طیر [پرنده] است. اعرابِ جاهلیت به فال و جادو و بخت‌آزمائی و سعد و نحس اشخاص و اوقات باور داشتند و برای تصمیم‌گیری در تردیدها، پرنده دست‌آموزی را به هوا می‌فرستادند؛ اگر در بازگشت بر شانه راست می‌نشست، بر آن کار اقدام می‌کردند و اگر بر شانه چپ می‌نشست، آن را به فال بد می‌گرفتند. به تدریج پرنده به هوا انداختن [تطیّر] معنای سرنوشت یا شومی یافت. فرعونیان، مشکلات اجتماعی پیش آمده از عملکرد منحرفانه خویش را با فرا‌فکنی خود‌فریبانه به حساب موسی و نظریات موحّدانه‌اش می‌گذاشتند. آیه 136 اعراف (7:136) نیز همین فرا‌فکنی را از ناحیه مردمانی دیگر نسبت به رسولان الهی نشان می‌دهد.