وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
و [نیز آیت] خورشید در مداری که قرارگاه اوست می‌گردد، این است اندازه نهادن24 [=نظم و تعادل بخشیدنِ خداوندِ] ابرقدرتِ دانا.25
24 – تقدیر در باب تفعیل، قدر و اندازه نهادن و روابط حساب شده و منظم در اجزاء یک پدیده قرار دادن است. حرکت خورشید در منظومه و کهکشان ِمرتبط به آن، در میان میلیون‌ها ستاره‌ای که هر کدام، بدون آنکه با یکدیگر برخورد کنند، در مداری معین می‌گردند، دلالت بر نظامی اندازه گذاری شده می‌کند.
25- صفت «عزیز» در زبان عربی، دلالت بر عزّت مطلق، یعنی ابرقدرت بودن می‌کند که دستی بالای دست او نیست. از این نظر به شاهان نیز «عزیز» می‌گفتند. مثل عزیز مصر [فرعون]. زمین بلندی را که آب بر آن سوار نمی‌شود نیز «عزاز» می‌گویند. صفت حکیم دلالت بر محکم و استوار و مبرای از عیب و نقص بودن می‌کند، همچون جسم محکمی که نشکن و یکپارچه است. خدا حکیم است، چون کارش کامل است و رخنه و راهی برای نفوذ خرابی و نقص در آن نیست.