41- «صیحه» به صورت انفجار، صدای شدید و بانگ فریاد گفته می‌شود. این کلمه 13 بار در قرآن آمده که به غیر از آیه 4 سوره منافقون (63:4) ، بقیه درباره صدای بسیار شدید دمیده شده در صور در آستانه قیامت یا موج انفجار آتش‌فشانی در عذاب برخی اُمت‌های منحرف پیشین است.

42 – مسلماً خدایی که اول و آخر و ظاهر و باطن است، جا و مکان خاصی ندارد و در همه جا حاضر و ناظر است، بنابراین کلماتی مانند: لدینا، عندنا، عندی و... مکانی نمی‌باشد. همچنان که نزد معلم حاضر شدن در روز امتحان معنای پاسخگوئی دارد نه حضور در مکان.