أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَابَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
ای فرزندان آدم! مگر با شما پیمان نبستم که شیطان را، که دشمن مسلم شماست عبادت نکنید49 [=سرسپرده و رام او نباشید]؟
49- عبادت را به غلط بندگی یا پرستش ترجمه مى‌کنند. معنای لغوی عبادت، هموار کردن نفس خود برای کسب صفات و اسماء الهی است. یعنی شخصیت خدایی پیدا کردن و به کمال رسیدن. هدف از آفرینش همین است که آدمی در دو‌راهی: شیطان و رحمن، به نیروی تقوا، خود را از جاذبه شیطانی رهانیده و به سمت رحمن سوق پیدا کند. در این چالش و نبرد دائمی حق و باطل است که آدمی ساخته و پرداخته مى‌شود.