وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ

آن‌ها میان خدا و جن‌ها [=ناشناخته‌های عالم، فرشتگان] نسبتی برقرار کردند،80 در حالی که جنیان به خوبی آگاهند که [در قیامت] احضار خواهند شد.

80- منظور از جنیّان، که مشرکین نسبتی میان خدا و آنها برقرار می‌کردند، چیست و کیست؟ آیا جز فرشتگان، که آنها را دختران خدا می‌پنداشتند، نسبتی با خدا برای دیگران قائل می‌شدند؟ در سوره انعام [آیه 100 (6:100) ] آمده است که: «برای خدا شریک‌هایی از جن قرار دادند، در حالی که آنها را خدا آفریده است! و برای خدا به دروغ دختران و پسرانی از پیش خود ساختند! چقدر منزه است خدا از این اوصاف.»
برخی از مفسرین برای تشخیص این شریکان سراغ استثناهایی از جن پرستی در میان قبایلی نادر از اعراب جاهلیت رفته‌اند، غافل از آن که این همه نسبت‌های پسر خدا، سایه خدا، نظر کرده خدا، مؤید خدا و امثالهم که در باور پیروان مذاهب مختلف در طول تاریخ وارد شده و مشارکتی که در امر خدا برای آنها قائل شده‌اند، مگر غیر از این است؟ مگر پشت این بُت‌خانه‌ها امثال ابوسفیان‌ها وجوهات به نام بُت‌ها را به حساب منافع شخصی و طبقاتی خود نمی‌ریختند و نمی‌ریزند!؟ همه اینها جن، به معنای غریبه و نامأنوس با حقیقت بوده و هستند.