20- «سُرُر» [جمع سریر] را تخت گفته‌اند، اما این کلمه از ریشه «سِرّ» [امر نهان و پوشیده] ناشی شده است. شادی درونی خالص را نیز، به این دلیل که نهان در قلب است، «سرور» گویند. پس سریر، نه هر تخت و نشیمن‌گاهی، بلکه موضع و مکانی شادی‌آور است، به تخت پادشاهان نیز از این جهت سریر گفته شده که نمادی است از شادی در قدرت تحقّق بخشیدن به خواسته‌ها.

21- وصف «متقابلین» [متضاد مدبرین: پشت کرده به هم] نشانی است از حُسن روابط بهشتیان با یکدیگر و رو به روی هم نشستن. این وصف که 4 بار در قرآن تکرار شده [حجر 47 (15:47) ، صافات 44 (37:44) ، دخان 53 (44:53) ، و واقعه 16 (56:16) ] متضمن این اشاره است که مؤمنان همچنان که در دنیا دشمنی و کینه‌ای به دل نداشتند و به هم پشت نکرده بودند، در آخرت نیز برادروار رو به روی هم خواهند نشست.