7- منظور از آسمان پایین‌تر [سماء الدنیا] طبقه زیرین اتمسفر است که طی فرآیند تفکیک نوری شیمیایی، از اکسیژن ملکولی، اکسیژن اتمی حاصل می‌شود که در شرایطی این دو با هم ترکیب شده و اُزُن را پدید می‌آورند. اکسیژن و ازن موجود در اتمسفر با جذب مقادیر زیادی از اشعه ما‌وراء بنفش، از نفوذ آن به زمین و هلاک جانداران جلوگیری کرده و همچون چراغی [مصباحی] که ذخیره سوخت خود را صرف درخشندگی می‌کند، ملکول‌ها و اتم‌های آن به صورت میلیاردها چراغ، پدیده «تابش شبانه» را به وجود می‌آورند که آسمان را از حالت تاریکی مطلق به آسمان زیبای مخمل مانند با تلألو ستاره‌ها تبدیل می‌کند. تنها در این طبقه از جوّ است که چنین زیبایی قابل مشاهده است، در طبقات فوقانی، آسمان کاملا سیاه و ستاره‌ها ثابت [فاقد چشمک زدن] هستند. به تعبیر قرآن زیبایی آسمان فقط از دید ناظران زمینی قابل مشاهده است [حجر 16 (15:16) ].
در ضمن آیات 5 سوره ملک (67:5) و 12 سوره فصلت (41:12) نیز در همین زمینه می‌باشد. در آیه 16 سوره حجر (15:16) نیز تصریح شده است که این زیبایی برای [از زاویه چشم] ناظرین زمینی است.