8- «شیطان مرید» صفتی است که به هر «متمرّد» خارج شده از حریم و حدود الهی اطلاق می‌گردد، چه ابلیس که با عصیانش از امر پروردگار در سجده به آدم، از حریم فرشتگان هبوط کرد، چه انسان‌های طغیانگر دیو‌صفت [انبیاء 82 (21:82) ، بقره 14 (2:14) ]، چه سنگ‌های سرگردان که از مدار خود خارج شده و به جوّ زمین برخورد می‌کنند [حجر 17 (15:17) ، صافات 7 (37:7) ، ملک 5 (67:5) ]، چه میکرب [ص 41 (38:41) ] و... سلیمان نیز به لطف خدا توفیق یافته بود شیاطین یعنی متجاوزان دیو و دَد صفت [اقوام وحشی] معاصر خود را مهار کند و به کارهای سازنده همچون بنایی [ساختمان سازی] و غواصی [استخراج یا بندر‌سازی در دریا] وا دارد و هم شرور غیر قابل اصلاح را به بند درآورد.

9- در 4 سوره قرآن از نقش حفاظتی طبقات جوّ [نسبت به حیات زمینی] سخن گفته است. این حفاظت هم در برابر سنگ‌های سرگردانی است که میلیون‌ها قطعه آن هر شب و روز از ورود به زمین باز داشته می‌شوند، هم در برابر اشعه‌های مرگبار خورشیدی و کیهانی و هم حفاظت از حرارت ذخیره شده در روز [مکانیسم گلخانه‌ای] و همچنین مانع شدن از فرار عناصر مفید برای حیات در روی کره زمین. این آیات عبارتند از:
انبیاء 32 (21:32) - «وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ»
فصلت 12 (41:12) - «...وَزَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَحِفْظًا...»
صافات 6 (37:6) و 7- «...زَیَّنَّا السَّمَاء الدُّنْیَا بِزِینَهٍ الْکَوَاکِبِ وَحِفْظًا...»
حجر 16 (15:16) و 17- وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَیَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِینَ وَحَفِظْنَاهَا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ»