12- «دُحُورًا»، وضع حالی است از ریشه «دَحَرَ»، به معنای دفع و طرد و دور کردن به سرعت و شدت و ذلت. اخراج ابلیس از بهشت نیز با همین فعل وصف شده است [اعراف 18 (7:18) ].

13- نسبت دادن عذاب به غیر از انسان را در آیه 5 سوره ملک (67:5) نیز، که عیناً درباره عذاب شیاطین نفوذ کرده در جوّ زمین است، مشاهده می‌کنیم [وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِینِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ] معنای عذاب، به گفته لغت‌شناسان «چیزی است که بر انسان دشوار باشد و او را از مرادش باز دارد». اگر آنچه در جوّ زمین نفوذ کرده، مواجه با مانعی سخت گردد، همچون آدمیان عذاب محرومیت و ممانعت می‌بیند.