44- «خیر» دلالت بر اختیار و گزینش دارد و به مال بیش از حدّ و گزیده آن گفته می‌شود. اسب نیز در قرآن خیر نامیده شده است [عادیات 8 (100:8) و ص 32 (38:32) ] که مَرکب ممتاز روزگار باستان بوده است.

45- گویا همانطور که داود را اشتغال به عبادت در محراب، از توجه به خلق در داوری نیکو در اختلاف آنان غافل کرد، فرزند او سلیمان را با تدارک اسبان جنگی [که مهمترین خدمت به خلق در حفظ جان و مالشان است] از ذکر خدا در زمان خود غافل ساخت. تعادل بخشیدن میان عبادت برای خالق و خدمت به خلق و انجام به موقع این دو فریضه جز به لطف و هدایت خدا حاصل نمی‌شود.