50- «شیطان» صفتی است که به هر متمرّد خارج شده از حریم و حدود الهی اطلاق می‌گردد، چه ابلیس که با عصیانش در سجده به آدم از حریم فرشتگان هبوط کرد، چه انسان‌های طغیانگر دیو‌صفت [انبیاء 82 (21:82) ، بقره 14 (2:14) ]، چه سنگ‌های سرگردان که از مدار خود خارج شده و به جوّ زمین برخورد می‌کنند [حجر 17 (15:17) ، صافات 7 (37:7) ، ملک 5 (67:5) ]، چه میکرب [ص 41 (38:41) ] و... گویا سلیمان به لطف خدا توفیق یافته بود متجاوزان دیو صفت [اسلاف مغولان] معاصر خود را مهار کند و به کارهای سازنده همچون بنایی [ساختمان سازی] و غواصی [استخراج یا بندر سازی] وا دارد و هم اشرار غیر قابل اصلاح را به بند آورد.

51- در آیات 11 (34:11) تا 13 سوره سبا نیز به بهره بردن سلیمان از نیروی باد، ذوب مس، به کار گماردن اشرار در ساخت سنگرها، مجسمه‌ها و دیگ‌ها اشاره شده است.