وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ
و بنده ما ایوب را یاد کن، آنگاه که پروردگارش را خواند که شیطان55 [بیماری و درد] مرا به سختی و رنج دچار کرده است.
55- همانطور که در پاورقی شماره 50 ذکر گردید، شیطان کلمه‌ای عام است که مصادیق مختلفی دارد. از جمله عوامل بیماری‌زایی که قبل از کشف میکروب و ویروس ناشناخته بوده است و شیطان [مقابل رحمن] را عامل شرّ می‌دانستند [مثل اهریمن در برابر اهورامزدا] و امراض را به آن نسبت می‌دادند. دیدگاه مسلمانان اولیه نسبت به واژه‌های قرآنی جامع‌تر از امروز بود و روایات بسیاری درباره جن و شیطان وجود دارد که نشان می‌دهد، از جمله آب‌ها یا آلودگی‌های خاک را حاوی شیطان [میکروب] می‌دانستند [ر.ک. به کتاب «آدم در قرآن»، ج 2 نوشته مرحوم آیت الله سید محمد جواد غروی اصفهانی].