وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِّعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ

و [نیز در تکمیل آب درمانی]، به او گفتیم، با دست خویش مخلوطی58 [از گیاهان درمانی یا دسته علف] برگیر و به آن بزن [=مخلوط و مصرف کن] و [با نومیدی در درمان] ترک مداوا مکن.59 ما او را شکیبا یافتیم، چه بنده خوبی، او به راستی بازگشت کننده [از هر خطا و خلافی] بود.

58- واژه «ضِغْث» علاوه بر این سوره، در سوره یوسف نیز 2 بار به معنای خواب‌های پراکنده و مخلوط [بدون محور مشخص] آمده است. ضغث به سخنان در هم، به هم مالیدن لباس در رختشویی، مخلوط کردن گیاه تر و خشک هم آمده است. در این آیه گفته نشده چه مخلوط پراکنده‌ای را بر‌گیر، اما بیشتر مفسرین و مترجمان، دسته‌ای گیاه را [برای زدن همسری که می‌گویند نافرمانی کرده بود] بیان مصداق شمرده‌اند و برخی نیز مخلوط کردن برخی گیاهان دارویی برای زدن به زخم‌های خود. اما در اینجا نه سخنی از همسر در میان آمده است نه زخمی بر بدن! شاید ذکر کلمه «بِیَدِک» [در مقایسه با «بِرِجْلِکَ» آیه 42] راهنمایی برای فهم آیه باشد و گرنه «وَخُذْ ضِغْثًا» کفایت می‌کرد و نیازی به ذکر «یَدِکَ» نبود، چه بسا به کار انداختن ماهیچه‌های دست [علاوه بر پا] نیز از طریق زدن آهسته شاخه‌های نرم، برای تحریک پوستی و عضلانی به بدن یا محل بیماری مورد نظر باشد. والله اعلم.

59- «حَنَثْ» را پیمان‌شکنی، نقض عهد، کنار گذاشتن و ترک تعهد و... گفته‌اند، به نظر می‌رسد کوتاهی کردن در درمان و تن دادن و تسلیم شدن به بیماری، نادیده گرفتن این توصیه درمانی خداوند و گناه محسوب شود.