70- در قرآن جمعاً 12 بار از «طین» سخن گفته است که 8 بار آن درباره مبدأ پیدایش انسان است؛ طین شبیه همان گِل رُسی است که برای ساخت آجر در کوره‌پزخانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و کوزه‌گران و مجسمه‌سازان به گونه‌ای آن را ورز می‌دهند و به اشکال مختلف درمی‌آورند. قرآن تصریح کرده است که مبدأ پیدایش شما [و به طور کلی حیات در کره زمین] از گِل بوده است [سجده 7 (32:7) ]، البته نه همین گِل معمولی، بلکه گِلی چسبنده [صافات 11 (37:11) - طِینٍ لَازِبٍ] و به تعبیر دیگر، عصاره‌ای از گِل [مؤمنون 12 (23:12) - وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلالَهٍ مِنْ طِینٍ].
معلوم می‌شود قبل از پیدایش حیات و اولین موجود زنده، تغییری در ماهیت بعضی گِل‌ها روی داده تا تدریجاً آماده تبدیل به ماده آلی و پذیرش حیات گردد.
بررسی‌های علمی نشان می‌دهد که میلیون‌ها سال طول کشیده تا در آب‌های کم عمق دوران دیرین، از گِل و مواد خاکی، اجسام آلی [کربن‌دار] حاصل شوند و از این اجسام، ماده زنده، ویروس‌ها و بعداً موجودات زنده پدید آیند. به این ترتیب با ضمیمه شدن کربن و ازت به گِل‌های مرداب‌های اولیه، مقدمه پیدایش جسم آلی و سپس ماده زنده فراهم شد. ن ک به کتاب «قرآن مجید، تکامل و خلقت انسان» نوشته دکتر یدالله سحابی ص 191، 199.