أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي بَل لَّمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ
آیا از میان ما [=اشراف قریش]، این ذکر تنها بر او [که فقیر یتیمی بیش نیست] نازل شده است؟ بلکه [اینها بهانه است. واقعیت این است که] آنها از ذکر من [=قرآن] در شک هستند [=دلشان متوجه هوس‌های دنیایی خودشان است]، بلکه هنوز عذاب مرا نچشیده‌اند [=سرشان به سنگ نخورده و از کیفر اعمال غافلند].
آیا از میان ما [=اشراف قریش]، این ذکر تنها بر او [که فقیر یتیمی بیش نیست] نازل شده است؟ بلکه [اینها بهانه است. واقعیت این است که] آنها از ذکر من [=قرآن] در شک هستند [=دلشان متوجه هوس‌های دنیایی خودشان است]، بلکه هنوز عذاب مرا نچشیده‌اند [=سرشان به سنگ نخورده و از کیفر اعمال غافلند].