23- «ظِل» همان سایه است، اما به صورت مجازی نیز به چیزهایی که همچون چتر انسان را فرا می‌گیرد، گفته می‌شود، مثل سایه ابر [بقره 57 (2:57) و 210 (2:210) ، اعراف 160]، سایه داغ دود آتش [واقعه 43 (56:43) ]، سایه امواج متراکم دریا [لقمان 43 (31:43) ] و سایه رحمت ربوبی در قیامت [واقعه 30 (56:30) ، نساء 57 (4:57) ، رعد 35 (13:35) ، یس 58 (36:58) ، مرسلات 41 (77:41) ]. اعمال نیک و بد آدمی نیز همچون چتری او را فرا گرفته و در سایه سوزنده یا سرورآور آن قرار خواهد داد[مرسلات 30 (77:30) ]. در ضمن ظلیل [سایه] با ظلم همریشه است. در قیامت ظالمین در ظِل ِ اعمال خود خواهند بود، فراگیری این سایه از بالا و پایین دلالت بر ذاتی بودن و همه جانبه بودن آتش درونی می‌کند.