29- ترجمه «یَنَابِیعَ فِی الْأَرْض» به چشمه‌ها درست نیست، چراکه خدا باران را به چشمه‌ها نمی‌برد! بلکه به «منابع» و سفره‌های زیرزمینی سوق می‌دهد و چشمه‌ها از آنها تغذیه می‌کنند. از تنها مورد دیگری که این کلمه در قرآن تکرار شده می‌توان فهمید که «یَنَابِیعَ» منبع جوشش چشمه‌ها و قنوات است، نه خود چشمه: اسراء 90 (17:90) - «وَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّی تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ یَنْبُوعًا» [منکران گفتند: ما هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم مگر آنکه برای ما با شکافتن زمین چشمه‌ای جاری سازی].
در این آیه به منابع زیرزمینی چشمه‌ها، در آیه 18 سوره مؤمنون (23:18) به سفره‌های زیرزمینی، که مسکن و قرارگاه آب است [وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنَّاهُ فِی الْأَرْضِ] و در آیه 22 سوره حجر (15:22) ، به «مخازن» زیرزمینی آب اشاره شده است [...فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَیْنَاکُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِینَ] ر.ک. به «اشارات قرآن به منابع زیرزمینی آب» صفحه 227 از کتاب «متدولوژی تدبّر در قرآن» از همین قلم.

30- مسلک، سالک و سلوک از یک ریشه‌اند به معنای: راه و روش، رهرو، شیوه رفتن. فعل سلوک در زمینه‌های مختلف در قرآن به کار رفته است؛ در نفوذ و جریان یافتن آب به سفره‌های زیرزمینی [زمر 21 (39:21) - ...فَسَلَکَهُ یَنَابِیعَ فِی الْأَرْضِ...]، رفتن زنور عسل در مسیر شهد گل‌ها [نحل 69 (16:69) - ...فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلاً...]، سوار کردن به کشتی نوح [مؤمنون 27 (23:27) - ...فَاسْلُکْ فِیهَا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ...]، دست از گریبان درآوردن [قصص 32 (28:32) - اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ...]، کشاندن مجرمان به دوزخ [حاقه 32 (69:32) - ثُمَّ فِی سِلْسِلَهٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ]، راهیابی انسانها از خلال دره‌ها و کوه‌ها [طه 53 (20:53) - ...وَسَلَکَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلاً...]، روندی که منجر به دوزخی شدن می‌گردد [مدثر 42 (74:42) - مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ]، دشواری رهیابی حقیقت به دل مجرمین [ شعراء 200 (26:200) - کَذَلِکَ سَلَکْنَاهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ]، و بالاخره تعبیه و جریان دادن نیروی مراقبی بر صدور وحی، از مبدء الهی به رسول و از رسول به مردم در حصول اطمینان از عدم آمیختگی پیام در مسیر انتقال با ذهنیت واسطه‌ها.

31- فعل «یَهِیجُ» از ریشه «هاج» دلالت بر جنب و جوش و هیجان می‌کند. مثل تلاطم و طوفانی شدن دریا، تحریک و برانگیخته شدن انسان در جنگ و غیر آن، همچنین به رشد و شکوفایی رسیدن گیاه تا انتهای فصل تابستان و میل به خشکی و پژمردگی عمر آن هیجان گفته می‌شود. این لفظ علاوه بر این آیه در آیه 20 سوره حدید (57:20) آمده است. هیجان گل و گیاه مرحله نهایی قبل از زرد شدن آن است.