مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ

که چه کسی را عذابی خوارکننده خواهد رسید و بر او عذابی پایدار خواهد نشست.60

60- در جمله «وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُقِیمٌ»، کلمه «یَحِلُّ» که 8 بار در قرآن تکرار شده، همان معنای حلال [در برابر حرام] را می‌دهد که ترجمه فارسی آن روا بودن، حل شدن و «حلول» آن در نفس آدمی است، برخلاف «حرام»، که دلالت بر مانع و حریمی بازدارنده می‌کند. در این آیه [و آیه 39 سوره هود (11:39) ] بر حلال شدن عذاب و در سوره طه آیات 81 (20:81) و 86 (20:86) بر حلال شدن غضب خدا بر نفس منکران اشاره شده است.