إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ
ما این کتاب را به خاطر مردم به حق [=با هدف و منظور مشخصی] بر تو نازل کردیم، پس هر که پذیرای هدایت شود،61 به سود خود اوست و هر که گمراه گشت، جز این نیست که به زیان خویش گمراه شده است و تو بر آنها وکیل نیستی [=آنها آزادی انتخاب دارند و ما کار بندگان به تو نسپرده‌ایم].
61- «اهْتَدَى» از ریشه هَدَیَ در باب افتعال آمدنش دلالت بر هدایت‌پذیری و آمادگی برای آن می‌کند.