وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
و هرگاه که خدا به یکتایی [=با نفی شفاعت] یاد شود، دل کسانی که به آخرت باور ندارند می‌رمد64 ولی هرگاه از غیر او [=شفیعان] یاد شود، آنگاه است که شاد می‌شوند [=گل از روی‌شان می‌شکفد]!
64- «اشْمَأَزَّتْ» از ریشه «شَمَزَ»، به متنفر و مشمئز شدن از کسی یا چیزی و روی در هم کشیدن از آن گفته می‌شود. این کلمه تنها یکبار در قرآن آمده است.