وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ

اگر هر آنچه در زمین است و همانندش [=دو برابر] برای کسانی که ستم کردند می‌بود تا برای نجات از ناگواری عذاب روز قیامت فدیه دهند [از آنان پذیرفته نمی‌شد، چراکه] از سوی خدا [در نظام علت و معلولی] آنچه را که هرگز حسابش را نمی‌کردند بر آنها آشکار شده است [=در دنیا بازتاب رفتارشان را باور نمی‌کردند].