إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا وَأُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ

بی‌گمان کسانی که کفر ورزیدند، اموال و اولادشان [=ثروت و پشتوانه قدرتشان] هرگز آنان را از خدا بی‌نیاز نمی‌کند 20 و همانها گیرانه آتش‌اند. 21

20 - نفی بی‌نیازی می‌تواند از ایمان و برکات هدایت و رشد باشد که مختص مؤمنان است، یا نفی بی‌نیازی از یاری خدا در حفظشان از عواقب اعمال و عذابی که در دنیا و آخرت در پیش دارند.

21 - «وَقُودُ» از ریشه وقد [افروخته شدن آتش]، به هیزم و عاملی که آتش را برمی‌افروزد گفته می‌شود. این معنای حقیقی، اما معنای مجازی آن، غیر از آتشی است که می‌شناسیم؛ انعکاسی است از آتشی که ستمگران در دنیا برمی‌افروزند و دلهایی که می‌سوزانند. این آتش خدایی است که از دل‌ها زبانه می‌کشد. «نَارُ اللهِ الْمُوقَدَهُ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ» [همزه 6 (104:6) و 7]