يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ
ای کسانی که ایمان آوردهاید، خدا را آنچنان که شایسته پروای اوست، پروا دارید 207 و جز به حال تسلیم او [نه تمایلات خود] نمیرید. 208
207 - تقوا همان نیروی تسلط بر نفس و کنترل آن در موارد تحریک شیطان و تمایلات نفس است. یکی از خطرهایی که همواره در کمین مؤمنین است، تأثیر پذیرفتن از توصیهها یا تبلیغات دشمنان و سست شدن در اهداف ایمانی است. تقوای خدا، اندیشه کردن و پروای از نافرمانی نسبت به احکام و فرامین الهی است.
208 - بدیهی است که مرگ به اختیار ما نیست، منظور آن است که مبادا پرونده عمرتان بسته شود و تسلیم نشده، همچون میوه کال و آفت زده از درخت هستی به زمین بیفتیم! کمال آدمی، رسیدن به مقام تسلیم است که اگر در جوانی توفیق نیافته باشد، در فرصت باقیمانده جبران نماید.