إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا وَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
بی‌گمان اموال و اولاد [=ثروت و قدرت] کسانی که کفر ورزیدند [=حقانیت قرآن و پیامبر اسلام را انکار کردند]، هرگز آنان را از [پناه بردن به] خدا [در عواقب اعمالشان] به هیچ وجه بی‌نیاز نمی‌کند 232 و چنین کسانی اهل [=وابسته] دوزخند که خود در آن جاودانند. 233
232 - ر ک به پاورقی 20 همین سوره (3:10) .
انسان در مسیر رشد و کمال سراپا ناقص و نیازمند خدایی است که تنها او بی‌نیاز و ستوده است [فاطر 15 (35:15) ]. جمله: ما اَغنی/ عَنکُم/ عَنهُم/ عَنه عَنّی، 8 بار و جملات: لَن تُغْنِیَ عَنکُم/ عَنْهُمْ، لا یَغنی عَنهُم، لَن یَغنُوا عَنک، لَن تَغنِیَ عَنکُم نیز به دفعات در قرآن تکرار شده است.
233 - معنای مصاحبت، نوعی همراهی و ملازمت است که به تدریج شخصیت انسان را با آنکه، یا آنچه با آن مصاحبت می‌کند شبیه می‌سازد؛ همچون صحابه رسول خدا و سایر مصاحبت‌های دنیایی. «اصحاب النار» بودن، شخصیت جهنمی پیدا کردن مردمان آتش‌افروز و ظالم است و مصاحبت با هر چیز از اعتماد و اتکاء به آن ناشی می‌شود و گام به گام در تأثیرپذیری از آن مشابهت حاصل می‌گردد. به گفته پروین اعتصامی:
گِلی خوش بوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتـم که مـُشکی یا عبییـری
کـه از بـوی دلاویــز تــو مستم
بگفتـا مـن گِـلی بَـد بــوی بـودم
ولیکن مـدتی با گـُــل نشستــم
کمـال هم‌نشیـن در مـن اثـر کرد
وگرنه من همان‌خاکم‌که هستم