279 - مضارع آمدن «إِن یَمْسَسْکُم»، امکان تکرار آن در آینده را، برحسب عملکرد مسلمانان، نشان می‌دهد که اگر ماضی آمده بود، خوش‌بینی کاذب پدید می‌آورد و تضمینی بلاشرط برای آینده تلقی می‌شد.

280 - دولت از ریشه دَوَل، دلالت بر گردش می‌کند؛ گردش قدرت میان مردم [آل‌عمران 140 (3:140) ]، و گردش پول میان اغنیاء: حشر 7 (59:7) - ...کَیْ لا یَکُونَ دُولَهً بَیْنَ الْأَغْنِیَاءِ مِنْکُمْ....

281 - شاهد بودن، به معنای اُسوه و نمونه قابل پیروی را در آیات دیگری نیز می‌توان به وضوح دید [حج 78 (22:78) و بقره 143 (2:143) ]. قرآن از مسلمانان خواسته است شاهدی [مدل و الگویی] برای سایر مردم جهان باشند [حج 78 (22:78) ، نساء 41 (4:41) و 135 (4:135) ، مائده 8 (5:8) و 44 (5:44) ]. و نیز پیامبران را شاهد و شهید بر امت‌های خود معرفی کرده است. بسیاری از مترجمان شهید را گواه و شاهد بر اعمال پیروان خود دانسته‌اند، اما به تصریح قرآن، فقط خدا بر اعمال بندگان شهید است و پیامبران بر آنچه مردم در پنهان انجام می‌دادند، در زمان حیاتشان بی‌خبر بودند، چه رسد پس از رحلتشان [ر ک به مائده 109 (5:109) و 116 (5:116) ].