هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ

آنان [صاحب] درجاتی‌اند [از قُرب و مقام] نزد پروردگارشان 334 و خداوند به آنچه می‌کنند بس بیناست.

334 - اگر به جای «هُمْ دَرَجَاتٌ»، لَهُم دَرَجاتٌ آمده بود، ترجمه مناسب «برای آنها درجاتی است» بود، اما «هُمْ دَرَجَاتٌ» به شخصیت خود آنها نسبت داده شده است. مگر غیر از این است که انسان با عملش تعریف می‌شود؟ همچنانکه قرآن نیکوکاران را خودِ برّ [نیکویی] نامیده است‌: بقره 177 (2:177) - ... وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ... و فرزند نوح را به جای عامل ناصالح، «عمل غیر صالح» نامیده است: هود 46 (11:46) - قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ...
در آیات متعددی از قرآن افزایش صفات مثبت یا منفی را به افزایش خود شخص، نه افزایش صفت او نسبت داده است [از جمله: ابراهیم 7 (14:7) ، مریم 76 (19:76) ، نور 38 (24:38) ، طه 114 (20:114) ، مدثر 31 (74:31) و...].