وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَّاتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ يَقُـولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ
و [نیز] بشناسد کسانی را که دورویی کردند [در اُحد خلاف ادّعا و ایمانشان عمل کردند] آنگاه که بدیشان گفته شد بیایید [از خانهنشینی برتر آیید و] در راه خدا بجنگید و یا [حداقل از حریم شهر خود] دفاع کنید، 343 گفتند: اگر میدانستیم [به راستی] جنگی [در خواهد گرفت] حتماً به دنبال شما میآمدیم. آنها در آن روز [قلباً] به کفر نزدیکتر از ایمان بودند؛ [زیرا] به زبانشان چیزی را میگویند که در دلهاشان نیست و خداوند بر آنچه [در دل] پنهان میکنند داناتر است.
343 - پیکار در سبیلالله ناشی از انگیزههای ایمانی است، کسانی که انگیزه ایمانی ندارند، حداقل باید به انگیزههای آب و خاک، همسر و فرزند و خانه و زندگی و...غیرت دفاع داشته باشند. گویا برخی خانه نشینان مدینه از این حداقل هم بویی نبرده بودند.