فَانقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ
پس [با چنین بصیرت و توکّلی] به لطف نعمتی از خدا و فضلی [در شجاعت و ایمان]، 354 بی‌آنکه هیچ آسیبی به آنان برسد، [از تعقیب دشمنِ به ظاهر پیروز، با روحیه منقلب شده] بازگشتند، 355 و خشنودی خدا [نه محافظه‌کاران] را پیروی کردند، و خدا دارای فضلی عظیم است.
354 - نعمت دلالت بر «خوبی»، و فضل دلالت بر «افزایش» می‌کند. آن شکست خوردگانِ کشته داده و مجروح، «بدترین» شرایط و «کم‌ترین» موقعیت را در ظاهر داشتند، اما خدا به لطف ایمان، بدیِ شرایط آنها را به خوبیِ [نعمت] و کاهشِ قدرتشان را به افزایش تبدیل کرد.
355 - «انقَلَبُواْ» [از باب انفعال]، پذیرش دگرگونی و انقلاب روحی را می‌رساند که اگر به جای آن «رجعوا» آمده بود، این تحوّل را نمی‌رساند. آنها دیروز خود را در موضع ضعف و شکست می‌دیدند و امروز، کاملا ورق برگشته و در موضع روحی بالاتری می‌بینند.