وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ
و کافران [نیز] هرگز [پیش خود] حساب نکنند مهلتی که ما [در زندگی دنیا] به آنها داده‌ایم، حتماً به سودشان است، جز این نیست که مهلتشان می‌دهیم تا بر گناه [خودخواهی‌ها و تنگ نظری‌های] خویش بیفزایند 362 و برای آنها [در بازتاب افزایش گناه] عذابی خوارکننده است. 363
362 - مستبدین فرصت نفس کشیدن به مخالفان نظام خود را نمی‌دهند و اگر سکوت کنند و عکس‌العملی نشان ندهند، مخالفان آن را نشانه ضعف حاکم یا رضایت آنها می‌گذارند. با چنین قیاسی بشری، کافران مهلت و میدان شتاب در کفر را به حساب تأیید عملکرد و تصدیق نظام شرک‌آمیز خود می‌گذاشتند، غافل از آن که همین فرصت، در مشیّت الهی موجب افزایش شخصیتِ تنگ‌نظرانه و خودمحوری آنان می‌گردد «إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا».
363 - در این سوره 15 بار کلمه عذاب تکرار شده که پس از سوره بقره [18 بار] بیشتر از بقیه سوره‌های قرآن است. درباره معنای عذاب به پاورقی 171 مراجعه کنید (3:77) .