398 - در این آیه جمعاً 17 بار ضمیر جمعی متکلّم مع‌الغیر [نا]: رَبَّنَا [5 بار]، فَقِنَا، إِنَّنَا، سَمِعْنَا، فَآمَنَّا، لَنَا، ذُنُوبَنَا، عَنَّا، سَیِّئَاتِنَا، تَوَفَّنَا، آتِنَا، وَعَدتَّنَا، تُخْزِنَا آمده است که ده مورد فقط در آیه 193 (3:193) می‌باشد. چنین تکرار و تمرکزی، نشان از خروج آنان از «منیّت» و درخواست سعادت و نجات برای دیگران دارد که از نشانه‌های ابرار است.
6 گام اولواالاالباب به سوی سعادت از این قرار است: 1- نظر در آفرینش هستی و گردش شب و روز [حیات و حرکت پدیده‌ها]، 2- یکسره متوجه و متذکر خدا بودن [دوری از غفلت]، 3- تفکر در خلقت و درک هدفداری و باطل نبودن آن، 4- پناهنده شدن از آثار گناه به خدا، 5- ایمان به رسولان الهی، 6- نگاه به آینده و آخرت و دعای سعادت و نجات.