3 - جمله «اللهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ» عیناً در آیه 255 سوره بقره (2:255) [معروف به آیه الکرسی] نیز آمده است. با این تفاوت که در «آیه الکرسی» پرتو «حیّ و قیّوم» را در «آیات تکوینی» [آسمان‌ها و زمین] نشان می‌دهد، و در سوره آل‌عمران در «آیات تشریعی» از طریق نزول قرآن و کتابهای پیشین. به این ترتیب نشان می‌دهد حیات و حرکت معنوی انسان‌ها نیز ناشی از همان حیّ و قیّوم است. «حَیّ» حیات مطلقی است که در همه پدیده‌های زنده ظهور یافته و آفرینش را پدید آورده و «قَیُّوم» آن را برپا و در جلوه‌های مختلف به حرکت درمی‌آورد. این دو صفت «ثبوتی» پایه اصلی عالم هستی است، به گونه‌ای که هیچ جزیی در جهان نه خود به خود پدید آمده، و نه قائم به ذات خود است. همچنان که در برخاستن از نماز می‌گوییم: به حول و قوه می‌ایستیم و می‌نشینیم. همه جهان هستی از ذره تا کهکشان، هستی و قوام و دوامشان وابسته به دو صفت حیّ و قیّوم است و حیات و حرکتی که از مهبانگ [Big Bang]، آغاز شد، از سرچشمه حیّ و قیّوم، ناشی گردید.