أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَـوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ
آیا به کسانی [از یهودیان] که نصیبی از کتاب به آنها داده شده [و اطلاعاتی سطحی از تورات دارند] توجه نکرده‌ای [که] چون به کتاب خدا [=تورات خودشان] فراخوانده می‌شوند تا میانشان داوری کند، در این حال [نیز] گروهی از آنان به حال اِعراض روی می‌گردانند. 60
60 - جمله «أُوْتُواْ نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَاب» علاوه بر این آیه، در آیات 44 (4:44) و 51 سوره نساء (4:51) درباره سطحی نگرانی از علمای یهود که مغرور به مختصر اطلاعات کسب شده از ظواهر تورات بودند آمده است. «نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَاب» دلالت بر جزء‌نگری آنها نسبت به کتاب دینی خود و غفلت از روح و اصول کلی آن می‌کند.