4 - ذکر صفت «حق» در مورد نزول کتاب بر پیامبر، هر نوع شائبه وهم و خیال و اختلاط وحی با هوای نفس و رؤیای رسول را نفی می‌کند و برخلوص و خدایی بودن آن تأکید می‌نماید.

5 - در قرآن 14 بار بر تصدیق قرآن نسبت به حقایقی که در تورات و انجیل است و یکبار بر تصدیق پیامبر اسلام بر آنها تأکید شده است [بقره 41 (2:41) و 89 (2:89) و 91 (2:91) و 97 (2:97) و 101 (2:101) ، آل‌عمران 3 (3:3) ، نساء 47 (4:47) ، مائده 48 (5:48) ، انعام 92 (6:92) ، یونس 37 (10:37) ، یوسف 111 (12:111) ، فاطر 31 (35:31) ، احقاف 12 (46:12) و 30 (46:30) ]. بدیهی است این تصدیق نسبت به حقایق مندرج در کتاب‌های مقدس است، نه آنچه در طول تاریخ تحریف یا به آنها اضافه شده است.
تورات کنونی از 5 کتاب درباره وقایع و حوادث پس از درگذشت موسی(ع) و تاریخ پر فراز و نشیب آن قوم و جنگها و پادشاهان آنهاست. انجیل کنونی نیز که متشکل از 4 کتاب [متی، مرقس، لوقا و یوحنا] می‌باشد، بعد از حضرت عیسی(ع) توسط حواریون نوشته شده است. در آن دوران اناجیل متعدد دیگری نیز وجود داشته که به خاطر ایجاد وحدت پیرامون انجیل فعلی کنار گذاشته شده است. در هرحال اثری از متن اصلی و اولیه انجیل در دست نیست و از نظر تاریخی سندی وجود ندارد که تعالیم آن پیامبران عیناً به نسل‌های بعد منتقل شده باشد. در دوران اسارت بنی‌اسرائیل توسط «بُخت النصر» و به بردگی بردن آنان به بابِل نیز آثارشان به کلّی محو شده و معلوم نیست بازنویسی بعدی تورات توسط کاهنان چقدر اصالت دارد! با این حال تورات و انجیل فعلی با وجود تحریفات و افزوده‌های بعدی، حاوی مطالب اصیلی از آن دو پیامبر بزرگ است که مورد تصدیق قرآن می‌باشد.