ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
تباری که بعضی از آنها از بعضی دیگر برآمده بودند 85 [=متأثر از فضیلت‌های وراثتی- ژنتیک یکدیگر بودند] و خداوند [نسبت به بندگانش] بس شنوا و داناست. 86
85 - این استعداد و سیر تکامل‌بخش در آغاز به صورت فردی: آدم، نوح و... بوده، آنگاه به وراثت در «آل» [خاندان] ابراهیم و عمران منتقل شده و نوادری توانسته‌اند این استعداد را در خود شکوفان و بارور سازند.
86 - صفات سمیع و قریب هر دو مبالغه و در نهایت‌اند، خدا شنوای دعاهای به زبان آمده یا در ضمیر و نهاد نهان شده است و از همه نیازهای جسمی و روحی ما مطلع است و چون از خودمان بر ما نزدیکتر است، هر گاه گامی به سوی او برداریم، به همان نسبت وصال حاصل می‌شود.