ذَلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ
این [ماجرا] از اخبار غیب است که بر تو وحی می‌کنیم و تو آن زمان که [عالمان دینی] قلم‌های خود را [در قرعه‌کشی] می‌انداختند تا کدامیک عهده‌دار سرپرستی مریم شوند، نزد آنان نبودی و چون به کشمکش پرداختند [نیز] نزد آنان حضور نداشتی. 111
111 - این آیه پاسخی است به کسانی که می‌گویند داستان‌های قرآن روایتی است که پیامبر از قصه‌های متداول در میان مردمان همزمان خود کرده است! تأکید این آیه بر غائب بودن این حقایق از دل و دانش مردم آن زمان، پیش از نزول قرآن، نشانگر واقعیت داشتن، نه اسطوره بودن آن است. قرآن حقایقی از داستان نوح پیامبر و یوسف را نیز از خبرهای غیبی می‌داند که به پیامبر وحی شده است [هود 49 (11:49) و یوسف 102 (12:102) ].