ذَلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ
این [حقایق] که بر تو می‌خوانیم، از آیات [=نشانه‌های خدا] و یادآور حکیمانه است. 139
139 - ذکر، مقابل نسیان [فراموشی]، بیانگر حالتی از هشیاری، بیداری و آگاهی است. خداوند یاد خود را در فطرت آدمی قرار داده ، ولی اشتغالات دنیایی و دل دادن به وسوسه‌های شیطانی آن را از یاد انسان می‌برد. یکی از نام‌های قرآن، همچنین تورات و انجیل، «ذکر» [عامل بیداری] است، آنهم ذکری حکیمانه.