رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
- [و در پناه بردن از لغزش در فهم متشابهات است که دعا می‌کنند:] پروردگارا، دلهای ما را پس از آنکه هدایتمان کردی به باطل منحرف مکن و رحمتی از سوی خویش بر ما ارزانی دار که همانا تویی تو همان بسیار بخشنده. 18
18 - «وهاب» از ریشه «وَهَبَ»، بخششی است بلا‌عوض. گاهی شخص به کسی که کاری برای او انجام داده، یا انتظار کار و خدمتی از او دارد، هدیه‌ای می‌دهد. اما هبّه، یکطرفه و بدون چشمداشت است. خدا از این جهت وهّاب (بسیار عطا‌کننده) است، و به این دلیل نعمت او را «موهبت» می‌نامند، که یکطرفه و ناشی از لطف و رحمت او است ، نه طلب‌کاری بنده.