أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ

سزای چنین کسانی [=نتیجه طبیعی اعمالشان] همین است که لعنت [=دوری از رحمت] خدا و فرشتگان و همگی مردم بر آنهاست. 189

189 - تنها دو بار در قرآن لعنت خدا و فرشتگان و همگی مردم با هم آمده است؛ بقره 159 (2:159) تا 161 و آل‌عمران 87 (3:87) . شگفت اینکه هر دو مورد درباره عالمانی است که دین را دکّان و دستگاهی برای سروری و سیادت خود می‌کنند و احکام خدا را اگر در تعارض با منافع طبقاتی خود ببینند نادیده می‌گیرند و کتمان می‌کنند.