رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ
ـ [آن خدائی که] بالا‌برنده درجات [بندگان مخلص] و صاحب عرش [=ستاد تدبیر جهان هستی] است، روح [=وحی] را که از امر اوست، بر هر یک از بندگانش که بخواهد [=مصلحت بداند] القاء می‌کند تا [مردم را] به روز ملاقات [با نتایج عملشان] هشدار دهد.
ـ [آن خدائی که] بالا‌برنده درجات [بندگان مخلص] و صاحب عرش [=ستاد تدبیر جهان هستی] است، روح [=وحی] را که از امر اوست، بر هر یک از بندگانش که بخواهد [=مصلحت بداند] القاء می‌کند تا [مردم را] به روز ملاقات [با نتایج عملشان] هشدار دهد.